De Tweede Ronde. Jaargang 26

[p. 28]

Nederlandse poëzie

[p. 29]

Twee gedichten
Bernd Bevers

1959

De hemel een lichtreclame,
aan en uit flitsend in het raam.
De hele nacht zaten we op de stoelen
in onze jassen gehuld.
Mijn moeder met de doos papieren op schoot,
mijn vader drinkend op de oude god van Goed en Kwaad
en de gezondheid van zijn schuldeisers.
Ik dacht aan de vogels op hun schuiladressen,
de kermisattracties met hun bonte verlokkingen
die ik die dag had gezien.
De beer aan zijn ketting. De vrouw met de twee hoofden.
Waarvan het ene de toekomst voorzag.

[Altijd duikt hij weer op,]

Altijd duikt hij weer op,
schaduwgrijs op groepsportretten,
stoelen, takken, drapering.
Reumatisch, halfblind, doof
als geschiedenis, ziek van het wachten:
de erfelijke hond, oudste lid van de familie,
die van zijn wedergeboortes alleen
het blaffen overhoudt
en een neus voor de honger.