De Tweede Ronde. Jaargang 25

[p. 52]

Twee gedichten
René van Loenen

Conserven

Je loopt op straat, laat je hond uit.
Iemand tikt tegen het raam van een café
en nog iemand. Jansen en Janssen.

Tijd voor nieuwe ontberingen.
Je gaat scheep om de woestijn te
doorkruisen in heldere kleuren.

Op een dag kom je weer thuis.
Je laatje hond uit. Je vindt een tas
op een bankje in het park.

Opnieuw de tijd om te spelen
met je leven. Jaren verstrijken.
Maar jij, geen haar van je hoofd.

Pantheon

Stemmen gaan op in gemurmel.
Godsbeelden vullen monden en alom-
tegenwoordig is het grote niets.

Niets is teveel voor wie haast
niets verwacht, zoals een hand die zwaait
tussen de wolkenvelden.

Zo richt ons oog zich altijd weer op
gaten in het doek van het heelal.
Maar hij komt binnen door de achterdeur.