De Tweede Ronde. Jaargang 25



[pagina 54]
Corso Hans Hoenselaars Met mijn neus erop: de trein van tulpen, hyacinten, de vloot tableaux vivants gescheiden door korpsen en kapellen trommels en trompetten harder dan mijn hart, zodat mijn oren zullen fluiten. En dan de scholen dansmariekes - Zie die roze majorette voor me, wier stok met rubber einden drie, vier keren als een chromen uitroepteken op 't asfalt stiet. Ze hurkte met gebogen ogen: blozend op gelijke hoogte werden wij gewekt door smaad: Barbie heeft het fout gedaan. Zij greep de staf, streek laks als in gedroomde achtervolging het glimmen van haar panty glad, om zich te verliezen in de mensenzee. Zij was een meermin, anders dan bij Andersen met benen en ik dacht was ik maar even groot. Daar stond ik met mijn armen vol ballonnen toen de tocht weer op was, zonder in een zweem van tulpen, hyacinten het meisje van mijn tiende terug te vinden. Enkel verderop de duikelende stok!