De Tweede Ronde. Jaargang 25

[p. 46]

Twee gedichten
Erik Coenen

Toledo

Het schemert op de wijken van de Joden,
op huizen van Morisken en Maranen,
op sleutelgaten van versteende tranen,
op resten van de tempels van drie Goden,

maar niet meer op het Volk van de Geboden,
niet meer op wapperende halve manen,
niet meer op Santiago's Castilianen,
niet meer op zwaarden, niet meer op de doden.

Hier hebben Roderik, Abd al-Rahman,
Theotocopoulos en broeder Juan
de Taag bij schemer traag naar zee zien stromen.

Zij stroomden zelf hun avond tegemoet,
maar deze schemering bewaart hun bloed
en steen bewaart hun hoop, hun vrees, hun dromen.

[p. 47]

Hier en nu

Alles is nu. Alle voltooide tijden
zijn tegenwoordig; nu is wat vervliedt.
Alle geschiedenis is nu geschied
en alle morgens zullen nu verglijden.

Alles is hier. De kosmos is bijeen
in één besef dat alle daars omspant.
Hier houdt bewustzijn werelden in stand
die hier verdwijnen: hier en hier alleen.

Op deze tocht langs steeds dezelfde grens,
op deze weg al lopend geplaveid,
is elke tel de trechter van de tijd
en elke mens het masker van de mens.

Nu is wat is geweest. Nu is elk zullen.
Hier is de mens en ik moet hem vervullen.