De Tweede Ronde. Jaargang 25



[pagina 44]
Twee gedichten Fred Bloemink Hexa Oude kiezen waren gevuld met oerwit ijs. Ik ben de heks zei ze toen ik aan wal klom. Het was nacht en dag tegelijk. Onder zeil cirkelden zeearenden al de hele dag boven het schip. Zij maakte zeeduivel klaar voor mij en liet in de keuken de vreselijke kop zien. Ik zal je vertroetelen zei ze, in een warm bad en daarna geef ik je champagne. Ik deed het zware zeiljack uit. Daar zijn foto's van waar niets op staat. Dat voorspelde ze.

[pagina 45]
Kabeljauw Noordwater als glas tussen zwarte keramiek van tanden gekroond met sneeuw. Dat ik daar eenzaam was kwam door gebrek aan contact. Ik gooide een lijntje uit naar een mooi lijf. Zo schijnt dat te moeten. Dat iemand nijdig reageert ook. We overlegden, we vochten, kom ik naar jou toe of jij naar mij. Naar mij dus. Zo zagen we elkaar voor het eerst, op de waterlijn van onze werelden. De eerste ontmoeting die altijd fataal eindigt voor een van de twee. Maar wel heel goed contact.