De Tweede Ronde. Jaargang 25

[p. 63]

Het huishouden van Keja
Nico Weber

De maden barsten uit de vuilniszakken.
Langs potscherven, door resten leverworst,
trekken de mieren en de kakkerlakken.
Een kelderzog kleeft aan een schimmelkorst.

Verstopte gootstenen verspreiden stank.
De wandberen krioelen op de muren.
Er spelen jonge ratten op de bank.
Moeder zit bij het venster te borduren.

Je broertje steekt punaises in condooms.
En in een natgezeken onderbroek
leest vader uit de Openbaring voor.
Een voddepop kijkt kwijlend om de hoek,

terwijl je neefje, nichten en je ooms
als heimachines een zesstemmig koor
van Oberländer brullen, en je tante
de maat slaat met een pas geslepen bijl

op vensterbanken. Water van constante
lekkages drupt op 't vette gaskomfoor.
De gang ligt vol met vuil gevulde tassen,
vochtig karton en zeven kleuren stront.

En jij ligt met je mooie, luie kont
op stapels aangevreten kamerjassen
te wachten naast het bad op iemand die
niet vies is van contrasten en verschillen.

Hoewel 't je moeite kost en energie,
je lichaam in de kuip te laten tillen,
laat jij, je steekt geen vinger uit, je billen
een keer of drie per dag door minnaars wassen.