De Tweede Ronde. Jaargang 24

[p. 82]

Gedicht
Frans Kuipers

meer nog dan bakker, molenaar:
Hebbend met de wind van doen.

Wateren wolkbevaren, gezoem
om de bloem, schedels in de aarde:
hebbend met de stilte uitstaande.

Hebbend aan oevers vele gezeten:
een visser van niks.

Maar eerst dit,
hoegenaamdheid hooggeacht,
oudgouden illuseum in houtvuurs hart,
merelspeeches in de schemer,
zongezoende paardekoppen,
dit eerst -

Vuur van de zon. Vuur van de zomer.
Stralenbundels waarin de stofjes vonken.
Groengloeigrassen. Glinsterwaters.
Bladeren waar het licht in brandt.
Wees op mijn hand.

[p. 83]

 

Aarde der zaden. Aarde der maden.

 

Wortelstronken over kronkelpaden.

 

Paardebloemweiden hommelgonzend.

 

Beekjes over beddingen van kiezelzand.

 

Wees op mijn hand.

 

 

 

Lucht van de gevleugelden.

 

Lucht van de ademhalers allemaal.

 

Wind door de halmen.

 

Wind over water en winterstrand.

 

Wees op mijn hand.

 

 

 

Water dat van verre komt.

 

Water dat van de bergen komt.

 

Regendrup in regenplassen.

 

Kindergezichten pasgewassen.

 

Wolkenstoeten over het stille land.

 

Wees op mijn hand.