De Tweede Ronde. Jaargang 24

[p. 84]

Verliefd
Bas Rompa

I

Het komt, zei de wind, door dat verhaal in jou
over de eik aan de rand van het bos, verliefd
tot in de uiteinden van zijn takken op het huis
dat verderop aan de overkant van de akker ligt.

Neem mij, zei de wind, stel je mijn gewicht voor
wanneer ik alle verhalen op mijn rug zou nemen.
Log en zwaar zou ik neerliggen tussen de heuvels,
onmachtig om nog langer stof op te doen waaien.

Dat verhaal, zei de wind, in jou is niks waard.
Duizendmaal is het verteld, het heeft geen belang.
Het leidt tot niets anders dan twijfel en spijt.

Neem het woord, zei de wind, dat je simpelweg
vindt, het woord dat maar weinig betekenen wil.
Laat het waaien, speel ermee. Noem het wind.

[p. 85]

II

Verliefd zijn is een vak. Werken als spin
aan een web, zich verheugend op de vangst.
Volgens een ingenieus plan draden weven in
de oksels van de balken onder een dak.

Verliefd zijn is geen vak. Passen en meten
komen er niet aan te pas. Het is een landing
maken op een diep doorgebogen tak en dan
net de grond niet raken. Hangen. Zweven.

Verliefd zijn is een vak. Het fijne weten
over de buigzaamheid van soorten hout.
Een dansvloer leggen. De afstand meten.

Verliefd zijn is geen vak. Het is dansen
tot de planken het begeven. Dan op je gemak
door blijven dansen. Zonder bodem leven.