De Tweede Ronde. Jaargang 24

[p. 76]

Nogmaals herfst
Kees Hermis

Fietsend door buiten kom ik hem ongezocht tegen
in leeggereden akkers,
de traanhoek van mijn ogen.

Geland in de hese roep van wilde fazanten,
de val van het blozende blad dat
de naaktheid van bomen (totdat het niet meer ging)
verborgen hield.

Drijvend in vochtig licht dat als notenbalken
tussen de dennen hangt,
de dwaasheid van een kraai die
als een ongeleid projectiel ie wie
wegtuimelt op de dronken wind
wanneer de luchten snel zijn.

Of bij vroegavondgrijs in spiegelend
nat asfalt van verlaten
winkelstraten.