De ochtend na de nacht van Wiegel
Michael Spaan
‘Goedemorgen, meneer Wiegel, Rob Trip is de naam. Radio-één Journaal. De Ochtendeditie. Neemt U me niet kwalijk dat ik U stoor. Heeft U goed geslapen?’
‘Dank U, meneer Trip, ik slaap altijd goed.’
‘Maar na alles wat er gisteren gebeurd is. Waarom, meneer Wiegel, waarom?’
‘Weet U, meneer Trip, in het leven zijn er zaken die men niet aan de grote klok hangt.’
‘Kunt U niet een tipje van de sluier voor ons oplichten?’
‘Vooruit. In de oude Hofstad Ljouwert heb ik De Bond van Friese Vogelwachters toegezegd mij tot het uiterste te verzetten tegen de plebocratie.’
‘Playboycratie?!’
‘Leuk. Plebócratie.’
‘Wat is dat?’
‘Weet U dat niet? Democratie kent U. Heerschappij door het volk. Aristocratie?’
‘Heerschappij door de rijken?’
‘Warm. Heerschappij door de beteren, de bésten.’
‘En plebocratie?’
‘Heerschappij door het plebs.’
‘Is dat waar, meneer Wiegel?’
‘Natuurlijk, meneer Trip. Ik verkoop geen praatjes. Maar waar het om gaat is dit: als de mensen in het land het voor het zeggen krijgen, loopt de boel in het honderd. Ik geef U een voorbeeld. In het Zwitserse kanton Genève is, lang geleden, na een plebisciet - een volksraadpleging - de jácht afgeschaft. Als gevolg waarvan de koeien op de alpenweiden paars geworden zijn.’
‘Dus dáár gaat het om!’
‘Heeft er niets mee te maken, meneer Trip. Paars is best een mooie kleur. Maar met de huidige communicatiemiddelen draait zo'n volksraadpleging binnen de kortste keren uit op massahysterie. Chaos.’
‘Is dat niet een beetje overdreven?’
‘Weet U wat er gaat gebeuren, meneer Trip?’
Auteursrechtelijk beschermd