De Tweede Ronde. Jaargang 23

[p. 175]

Drie gedichten
Gabriel Zaid^*
(Vertaling Catharina Blaauwendraad)

Geboorte van Venus

Zo rijs je op uit het water
allerblankste,
en je lange haren zijn nog steeds van de zee,
en de winden drijven je, de golven leiden je,
als de dageraad, in golven, hoogst serene.
Zo treed jij aan, bevroren als de dageraad.
Zo biedt gelukzaligheid beschutting als een mantel.

* Gabriel Zaid werd geboren in Monterrey, Nuevo León, in 1934. Hij heeft gedichten en poëtisch proza geschreven maar ook essays over de sociale problematiek van de poëzie en korte commentaren op Mexicaanse dichters. Aanvankelijk liep hij warm voor de Góngora-achtige stijlvormen van de jaren twintig, maar hij wist daaruit een lyriek te distilleren die uitblonk in geladen beknoptheid, met een gevoel van ironie en nostalgie dat steeds persoonlijker en spaarzamer geuit werd. Zaid verzamelde zijn beste gedichten in de bundel Reloj de sol (1995).

Nacimiento de Venus

Así surges del agua,
blanquísima,
y tus largos cabellos son del mar todavía,
y los vientos te empujan, las olas te conducen,
como el amanecer, por olas, serenísima.
Así llegas helada como el amanecer.
Así la dicha abriga como un manto.

[p. 176]

Dodelijke gewoonte

De riemen heffen en je laten
drijven met gesloten ogen.
De ogen openen en merken dat je
leeft: het mirakel heeft zich herhaald.
Kom, sta op en vergeet
dit raadselachtige strand
waar je aan land bent gekomen.

Práctica mortal

Subir los remos y dejarse
llevar con los ojos cerrados.
Abrir los ojos y encontrarse
vivo: se repitió el milagro.
Anda, levántate y olvida
esta ribera misteriosa
donde has desembarcado.

Zonnewijzer

Merkwaardig uur. 't Is niet
het einde van de wereld
maar de avondschemering.
De realiteit,
toren van Pisa,
wijst het uur
op het randje van vallen.

Reloj de sol

Hora extraña. No es
el fin del mundo
sino el atardecer.
La realidad,
torre de Pisa,
da la hora
a punto de caer.