De Tweede Ronde. Jaargang 23

[p. 157]

Drie gedichten
Homero Aridjis^*
(Vertaling Catharina Blaauwendraad)

Voor Cloë

Slapeloosheid begint in de wieg.
Zojuist ontwaakt uit de eeuwigheid
heeft de mens geen slaap,
noch zin om te slapen;
omringd door zoveel leven als hij nooit eerder gezien heeft
opent hij zijn ogen om naar het licht te kijken
langs de rand van zijn handen.

Slapeloosheid duurt een leven lang
en de mens,
verblind door zoveel dageraad
langs de rand van de dingen
wil zijn ogen niet sluiten
uit angst dat hij blind wordt
of dat hij ze nooit meer zal openen.

Slapeloosheid duurt voort in het graf.

* Homero Aridjis werd geboren in Contepec, Michoacán, in 1940. Hij was oprichter van het tijdschrift Correspondencias en hoojdredacteur van Dialogos; zijn eerste vertaalde dichtbundel, Blue Spaces, kwam in 1974 in de Verenigde Staten uit. In het kader van de Guggenheim Fellowships was hij in de collegejaren 1966-67 en 1979-80 gastdocent aan de universiteiten van Indiana en New York en ‘Poet in Residence’ aan het Columbia University Translation Center. Aridjis was ambassadeur voor Mexico in Zwitserland en Nederland. Hij heeft verscheidene romans geschreven. Zijn poëtische oeuvre is gebundeld in Obra poética (1960-1986).

A Cloe

El insomnio comienza en la cuna.
Recién despierto de la eternidad
el hombre no tiene sueño
ni ganas de dormir;
rodeado de tanta vida que no ha visto,
abre los ojos para mirar la luz
al borde de sus manos.
El insomnio sigie toda la vida,
el hombre,
deslumbrado por tanta aurora
al borde de las cosas,
no quiere cerrar los ojos
por miedo a quedarse ciego
o a ya no abrirlos nunca.

El insomnio continúa en la tumba.

[p. 158]

Beelden uit het bijbelboek Job

De sterke heeft zich opgericht
en de weduwe haar huis ontnomen
appels gegeten uit tuinen van derden
tarwe geoogst van andermans akkers
de ongelukkigen heeft hij tot de dieren gerekend
en ontzetting in hun oren verkondigd
in hun duisternis messen gezonden
en in hun brood heeft hij argwaan gestrooid
hij heeft in de koude de arme ontkleed
gehuld in beenderen achtergelaten
en achter hem heeft hij geween waargenomen
zijn rechters hebben het niet gehoord
zijn bed heeft hij uitgespreid over de leegte
de dagen van het weeskind met kwelling gevuld
beroerd door de dood zal hij gaan als een dronkaard
en nimmer zal hij worden gewekt

Imágenes del Libro de Job

El fuerte se levantó
y quitó a la viuda su casa
comió manzanas de los otros huertos
y cosechó trigo de las tierras ajenas
a los infelices contó como animales
y publicó espanto en sus orejas
a su oscuridad mandó cuchillos
y puso a su pan sospechas
desnudó al pobre en el frío
y de huesos lo dejó vestido
oyó tras de sí llanto
y sus jueces no lo oyeron
sobre vacío tendió su cama
y apesadumbró los días del huérfano
tocado de muerte irá como borracho
y no será nunca despertado

[p. 159]

Raam

Een van de kleine dingen te zijn
een druppel water

of in de nachtelijke keuken
een kikkererwt op tafel

over de grond te gaan
ongebonden en donker
als een draad losgeraakt van de klos

maar niet te sterven van vermoeidheid en verlangen
vlak voor het licht van het raam
als een bij gedwarsboomd door het glas

Ventana

Ser entre las cosas pequeñas
una gota de agua

o en la noche de la cocina
un chícaro sobre la mesa

o ir por el suelo
suelto y oscuro
como un hilo desenredado del carrete

pero no morir de fatiga y deseo
frente a la luz de la ventana
como una abeja estorbada por el vidrio