De Tweede Ronde. Jaargang 23

[p. 155]

Twee gedichten
Juan Domingo Argüelles^*
(Vertaling Catharina Blaauwendraad)

Voor mijn zoon

Al goed, ik zal het je wel zeggen:
ik dacht niet aan de dood,
want als ik afdaalde in de onderwereld,
dan was dat om het wonder te zien
dat tot voor kort het leven was.
Tussen sulfer en ontzetting
proefde ik andermaal die schuld
om door te kunnen gaan met leven.
Ik heb mijn heffing al betaald.
Wat ik beleefd heb, loont de moeite:
ik kom gestoken en geschroeid,
toch schuur ik en verwond ik mij
aan de gezondheid van de zieken.

* Juan Domingo Argüelles werd in 1958 geboren in Chetumal, Quintana Roo. Hij ontving voor zijn dichtwerk de volgende literaire prijzen: Premio Nacional de Poesía Efraín Huerta (1987), Premio de Ensayo Ramón López Velarde (1988), Premio Nacional de Literatura Gilberto Owen (1992) en Premio Nacional de Poesía Aguascalientes (1995). Tijdens een interview naar aanleiding van die laatste prijs stelde hij: ‘Poëzie die geen emotie bevat, is tot vergetelheid gedoemd.’

Para mi hijo

Está bien, te lo diré:
no pensaba en la muerte,
pues si he bajado a los infiernos
era por ver la maravilla
que hasta hace poco era la vida.
Entre el azufre y el espanto
probé otra vez de aquella culpa
para poder seguir viviendo.
Y ya he pagado mi tributo.
Lo que viví vale la pena:
vengo escocido y chamuscado
y aún me rasco y más me hiero
a la salud de los enfermos.

[p. 156]

Verraderlijkheden

De vertaler die ik ben
van jouw bekommernissen,
pleegt verraad aan jou, lezer,
en hij benoemt je niet;
hij plagieert je gevoelens
hoe ziekelijk ook;
kopieert je toestand,
brandt in jouw vlam.

Traiciones

El traductor que soy
de tus desvelos,
te traiciona, lector,
y no te nombra;
plagia tus sentimientos
más enfermos;
copia tu situación,
arde en tu llama.