De Tweede Ronde. Jaargang 23

[p. 30]

Nederlandse poëzie

[p. 31]

Grens
Fred Bloemink

Alles rammelt in deze auto. Het late
polderlicht prikt fel in onze boze rug.
De afstand dwingt tot middelen als
taal op lege wegen naar het Noorden.

Onbespreekbare verte valt in het niet
bij het zien hoe een brug dichtklapt
boven een zee van verlegenheid, hoe
Ketelmeer zijn golven wil bevrijden,

zich van oevers wil ontdoen en vrijuit
dansen wil naar Urk waar kotters als
honden slapen in hun mand en samen
wachten op het uitvaren te middernacht.

Na kilometers schemering zegt zij: ik
zie de kranen achter Lemmer al. En
turend naar wat mogelijk weiland is
beginnen wij te zwijgen in het Fries.