De Tweede Ronde. Jaargang 22

[p. 66]

Vier gedichten
Frits Criens

Sente Brandaene ende dat Vraetschap^*

I

Die moncken van Brandaene in der noet
Begonsten hem in therte te versaegen
Si gingen van der honger vaste doet

Si voeren sonder spise dartien daeghen
Al op die see; si waeren cranck, soe seer
Si dorsten Sent Brandaene bitter claeghen

Hi leerde hen texempel van den Heer
Die veertich daeghen ginck in der woestine:
Si spraeken van der taele nemmermeer

Doe vinghen si een wael met hunner line;
Brandaene ried si ‘hoeveschlike maet’
En wilden si niet slachten nae den swinen

Si lachterden doer gierichheit sien raet
Want stilden, als die dorpers doen, hun vraet

* In het Eilandnummer van De Tweede Ronde (winter 1996) publiceerden wij twee gedichten uit een onbekende versie van de Reis van Sente Brandaen, afkomstig uit een tot dan onbekend Middelnederlands handschrift, de Codex Haelenensis. De waterbouwkundig mediaevist ir. Frits Criens heeft zich tot levenstaak gesteld het zwaar beschadigde handschrift te ontcijferen, te beschrijven en de teksten voor een groot publiek te bezorgen. Dankzij moderne lasertechnieken kon hij bovenstaande passages uit de Reis voor de ondergang behoeden (red.).

[p. 67]

II

Den moncken wert die oeverdaet te suer
Die cost bedarf hun slaep met visioene
Van eener stadt daer satan houdt dat stuer

Een gulsenaer vrat in een cot capoene
Hi was so sat, hem schiere sprang dat vel,
Maer at si al, of waeren si oeck groene

Doe kwam die loeste duvel uter hel
Met scerper aex den vreeter seere blauwen
En stack hem metten swaerde alte fel

Sien buuck was oevergroet, die doer te nauwe
Hi conste niet ontvlien, hi starf onsoet
Die moncken wert te moede harde flauwe

Dus werden si van deeser sproecke vroet
Dat ‘maete es te allen speele goet!’

[p. 68]

Mijn Andere Ik

Er leeft een schranser diep in mijn gedachten
Die droomt van braspartij en bacchanaal
Gebraden hanen liggen op een schaal
En in het vet ligt friet naar hem te smachten

Ze krijgen straks van hem een warm onthaal
- De mayo moet dus ook nog even wachten -
Want om de ergste honger te verzachten
Neemt hij vooraf een pond gerookte aal

Vanilleroomijs kroont dit vorstenmaal
Hij schept het op met hele karrevrachten
Van drankgebrek heeft hij vanzelf geen klachten
Hij drinkt de pils verlekkerd per bokaal

Ik heb hem lief, mijn zwelgende proleet
Maar wel platonisch, want ik ben asceet

[p. 69]

Onverbeterlijk

Ik weet mijn drankzucht aan een droge nier
Nam al bij mijn ontbijt een fles muskaat
En zwoer bij Weisswein tot een uur of vier
Daarna dronk ik tot tienen Belgisch bier
En maakte dan een liter rum soldaat

Ook was ik pathologisch vreetfanaat
Ik werd vereerd door slager en poelier
Mijn bakker prees mijn eetlust zonder maat
En kwam de ijscoventer door de straat
Dan had ik die dag toch een smulplezier

Maar juist zei op mijn sterfbed de pastoor
Dat gulzigaards het helse vasten wacht
Ik biechtte dus en neem me nu in acht
Maar in de Hemel gaat het slempen door!