De Tweede Ronde. Jaargang 21

[p. 206]

De reis terug
Seamus Heaney
(Vertaling Jan Eijkelboom)

Larkins schim verraste mij. Hij citeerde Dante:

‘Het daglicht week, de schemering verscheen
Die alle aardse schepselen bevrijdde
Van dagelijkse zorgen; ik alleen

Moest mij op de beproeving voorbereiden
Van deze reis en van het medelij
En er was niets veranderd, waar spitsuur-bussen

De afgematten en belasten door de stad droegen.
Ik had een wijze koning kunnen zijn die uittrok
Bij de kerstverlichting - behalve dat het

Meer voelde als de voorspelde reis terug
Naar de binnenlanden van het alledaagse.
Nog mijn oude zelf. Toe aan een borrel.

Een negen-tot-vijf-man, die poëzie had gezien.’

The Journey Back

Larkin's shade surprised me. He quoted Dante:

‘Daylight was going and the umber air
Soothing every creature on the earth,
Freeing them from their labours everywhere.

I alone was girding myself to face
The ordeal of my journey and my duty
And not a thing had changed, as rush hour busses

Bore the drained and laden through the city.
I might have been a wise king setting out
Under the Christmas lights - except that

It felt more like the forewarned journey back
Into the heartland of the ordinary.
Still my old self. Ready to knock one back.

A nine to five man who had seen poetry.’