Aan DanteGa naar voetnoot*
Michelangelo Buonarotti
(Vertaling Peter Verstegen)
Vanuit de hemel is hij, in den vleze,
na 't zien der hel, en ook de berg der vromen,
in de aanschouwing Gods teruggekomen,
om ons tot licht te zijn als wij hem lezen.
Blinkende ster die, met vergeefse stralen
het nest verlicht heeft waar ik ben geboren;
was hem als prijs de wereld zelf beschoren,
't was niets: slechts God kan hem zijn loon betalen.
Ik spreek van Dante en zijn veel versmade
gedicht bij 't volk dat zijn formaat miskent en
dat juist de besten nooit met eer belaadde.
Ach, was ik hem! Moest ik als balling leven
en had ik, met zijn lot, ook zijn talenten,
ik zou er 't grootst geluk op aard voor geven.
Dal ciel discese, e col mortal suo, poi
che visto ebbe l'inferno giusto e 'l pio,
ritornò vivo a contemplare Dio,
per dar di tutto il vero lume a noi.
Lucente Stella, che co' raggi suoi
fe' chiaro a torto el nido ove nacqu'io,
né sare' 'l premio tutto il mondo rio;
tu sol, che la creasti, esser quel puoi.
Di Dante dico, che mal conosciute
fur l'opre suo da quel popoio ingrato
che solo a' iusti manca di salute.
Fuss'io pur lui! c'a tal fortuna nato,
per l'aspro esilio suo, co' la virtute,
dare' del mondo il più felice stato.
|
-
voetnoot*
-
Michelangelo, een Dantekenner, schreef c. 1545 - zeventig jaar oud - twee gedichten ter ere van Dante. Hierboven staat het eerste; het tweede is vertaald door Frans van Dooren (Michelangelo: Sonnetten, 1986). Beide gedichten behoorden tot het werk dat Michelangelo had bestemd voor de drukpers. Michelangelo zou ook honderd tekeningen hebben gemaakt voor de Divina commedia, voor elk canto één, die verloren zijn gegaan bij een schipbreuk op de zeeroute van Civitavecchia naar Livorno.
|
Auteursrechtelijk beschermd