De Tweede Ronde. Jaargang 21

[p. 190]

Vertaalde poëzie

[p. 191]

Dante
Anna Achmatova
(Vertaling Hans Boland)

Il mio bel San Giovanni
Dante

Een terugkeer zou niet mooglijk blijken,
Zelfs niet na zijn dood, en hij verliet
Zijn Florence zonder om te kijken,
Voor altijd. Voor hem zing ik een lied.
Fakkels, nacht, een laatste kus, de kreten
Van het noodlot, buiten; op zijn reis
Door de hel vervloekt en niet vergeten
Bij zijn omgang door het paradijs.
Maar in rouwkleed en op blote voeten
Zou hij nooit zijn trouweloze stad
Met een waskaars in de hand begroeten
En hij zou zijn heimwee nimmer boeten...

ДАНТЕ

Il mio bel San Giovanni
Dante

Он и после смерти не вернулся
В старую Флоренцию свою.
Этот, уходя, не оглянулся,
Этому я эту песнь пою.
Факел, ночь, последнее объятье,
За порогом дикий вопль судьбы.
Он из ада ей послал проклятье
И в раю не мог ее забыть, -
Но босой, в рубахе покаянной,
Со свечой зажженной не прошел
По своей Флоренции желанной,
Вероломной, низкой, долгожданной...