De Tweede Ronde. Jaargang 21

[p. 194]

Zuid-Limburg
James Brockway^*
(Vertaling Peter Verstegen)

Rivierenland, peppels en witte hoeven,
en heggen, heuvels - hier haast abnormaal;
wel wordt de taal verbasterd naar behoefte -
maar God verstaat van dit bestaan de taal.

Een rooms gewest, eenvoudig en sereen,
dat het geloof niet ruilt voor hygiëne;
deel van de westerse cultuur te zijn,
dat kan men hier niet al te ernstig menen.

Je denkt haast door een Heilig Land te gaan,
een kruis bij elke kruising, op elk plein,
ook weggesmeten blikjes per dozijn;
je ziet het afval der beschaving aan -
granaathulzen die trots en ledig staan,
in plaats van kandelaars, op het kozijn.

* James Brockway is een Engelse dichter die al ruim een halve eeuw in Nederland woont en veel heeft gedaan voor de Nederlandse literatuur, en vooral de poëzie, in Engelse vertaling. Hij vertaalde o.m. Kopland, Vasalis en - recentelijk - Patty Scholten.

South Limburg

District of streams, white farms and poplar trees,
of hedges, hills, unlikely in this land;
whose people twist the language as they please -
but live a language God can understand.

A catholic country, simple and serene,
that has not bartered faith for sanitation,
that could not really make a serious claim
to be a part of western civilization.

You might mistake it for some Holy Land,
each fork, each comer, has its crucifix -
but for tin cans of every crack-pot brand,
a culture's refuge, tossed behind the ricks,
and cannon shells that, proud and empty stand
on shining sills, replacing candlesticks.