De Tweede Ronde. Jaargang 21

[p. 136]

Sonnet XXXI
Garcilaso de la Vega
(Vertaling Catharina Blaauwendraad)

Diep in mijn ziel werd door mij voortgebracht
een zoete liefde. Meer dan goedgekeurd
door mijn gevoel, viel 't welkom haar te beurt
als van een enig kind, met vreugd verwacht.

Maar uit haar sproot een zoon, die wat ik dacht
van liefde heeft bedorven en besmeurd,
en in zijn barre stroom heeft meegesleurd
wat mij aanvankelijk in verrukking bracht.

Meedogenloze kleinzoon, vaders hoeder,
grootvaders moordenaar! Zeg hoe het kan
dat jij zo weinig naar je ouders aardt?

Jaloerse angst, op wie gelijk je dan,
dat zelfs Invidia, jouw wrede moeder
't gedrocht verafschuwt dat zij heeft gebaard!

Soneto XXXI

Dentro de mi alma fue de mí engendrado
un dulce amor, y de mi sentimiento
tan aprobado fue su nacimiento
como de un solo hijo deseado;

mas luego de él nació quien ha estragado
del todo el amoroso pensamiento:
que en áspero rigor y en gran tormento
los primeros deleites ha tornado.

¡Oh crudo nieto, que das vida al padre,
y matas al abuelo! ¿por qué creces
tan disconforme a aquel de que has nacido?

¡Oh, celoso temor! ¿a quién pareces?
¡que la envidia, tu propia y fiera madre,
se espanta en ver el monstruo que ha parido!