De Tweede Ronde. Jaargang 21

[p. 44]

Nederlandse poëzie

[p. 45]

Gedicht
Bernd Bevers

Geen land zo klein of het heeft wel een
noorden, een zuiden, een westen en een oosten
binnen zijn grenzen. Hoeken van waaruit
de wind komt aangewaaid om het verkeer van
wolken te regelen, blad en haren te bewegen, oude
lucht door nieuwe te vervangen.

Het hart van de stad trekt onder zijn paraplu het
verkreukelde gezicht van een maandag. Het is de
laatste dag van de herfst en wat er aan licht
overblijft, spreidt de kleur van oude bankbiljetten
gelijkmatig over straten, gebouwen en mensen uit.

Vertrouwen, zegt iemand met gedachten, is zoiets
als een krediet, een voorschot dat je de ander geeft.
Die ben je nu zelf, sinds je lief iets
met een ander heeft