De Tweede Ronde. Jaargang 20

[p. 163]

Het eigendom
Volker Braun^*
(Vertaling Matthias Rozemond)

Ik ben er nog: mijn land gaat westwaarts reizen.
WEG MET DE HUTTEN, LEVE DE PALEIZEN.
Ik was het zelf die het heeft weggetrapt.
Mijn land verlaagt zich in zijn voddenkleren.
Na winter volgt een zomer vol begeren.
En mijn bestaan wordt aan de laars gelapt.
Geen mens die mijn geschriften nu nog snapt.
Wat ik nog nooit bezat, wordt mij ontnomen.
Het nooit geleefde moet ik eeuwig dromen.
Op weg zijn we voor valse hoop gevallen,
't Is mijn bezit dat jullie uit gaan stallen.
Klinkt ooit nog mijn van mij als van ons allen.

* Volker Braun, in 1939 geboren in Dresden, studeerde filosofie in Leipzig en woont thans in Berlijn. Hij publiceert sinds het begin van de jaren zestig, aanvankelijk poëzie, later ook toneelstukken, proza en essays.

Das Eigentum (Volker Braun)

Da bin ich noch: mein Land geht in den Westen.
KRIEG DEN HüTTEN FRIEDE DEN PALÄSTEN.
Ich selber habe ihm den Tritt versetzt.
Es wirft sich weg und seine magre Zierde.
Dem Winter folgt der Sommer der Begierde.
Und ich kann bleiben wo der Pfeffer wôchst.
Und unverständlich wird mein ganzer Text.
was ich niemals besaß, wird mir entrissen.
Was ich nicht lebte, werd ich ewig missen.
Die Hoffnung lag im Weg wie eine Falle.
Mein Eigentum, jetzt habt ihrs auf der Kralle.
Wann sag ich wieder mein und meine alle.