De Tweede Ronde. Jaargang 20

[p. 70]

Twee gedichten
Nico Weber

Parade

Ik heb je meegenomen. Waarom dacht je?
Een herdersuurtje, voor een paar minuten?
Natuurlijk is de avond nogal heiig,
praat er niet over, kleed je maar vast uit.

Kom bij me staan en doe je ogen dicht,
dan zal ik je vertellen wat ik zie:
ze naderen in fantasiekostuums,
de muzikanten van de Harmonie.

Niet aarzelen, ik wil alleen maar kijken
of jij iets van ze weghebt. Domme trut,
denk niet dat ik je nu nog laat vertrekken.
Wees stil en luister goed. Daar komen ze.

Heb ik ze deze kleren aangemeten,
de kleuren uitgezocht, de melodie?
De lakschoenen met iets te hoge hakken,
een tweekwartsmaat over de schemerkade?

't Is net of ze niet helemaal te zien zijn,
de mist ze optilt, of ze kunnen zweven,
de hoempapa niet goed te horen is,
van ver klinkt en niet dichterbij kan komen,

alleen bestemd voor vage metaforen.
Ze zijn voorbij, de kade afgegaan.
Je kunt weer kijken. De muziek klinkt zachter,
wordt gonzen in de stilte van de avond.

[p. 71]

 

Het zwijgen is te diep om te verzinnen,

 

geloof gerust dat ik ook dit bedacht.

 

Mijn handen gloeien op je koude kont.

 

Dat bonzen is het kloppen van je hart.

 

 

 

Ga straks maar slapen, blaas de kaarsen uit.

 

Ik zal nog blijven wachten tot het licht wordt.

 

Mocht er vannacht een helder beeld verschijnen,

 

dan kruip ik morgenochtend in je huid.

Nieuwegracht

Een schaduw beweegt in het groenbruine water.
Uit de diepte van stegen ontwaken de geesten.
Er zijn stemmen te horen, geluiden van vroeger,
gezichten te zien in het schijnsel langs gevels

en het dansen van muggen bij bogen van bruggen -
in een licht dat diepoker kan zijn tegen rood.
Op de werven beginnen de bomen te kleuren
en vallen de bladeren zonder geluid.

Elke muur die hier staat werd voor altijd gebouwd
en voorgoed glanst de stilte van ramen en deuren.
Als de dood deze gracht is, dan wil ik hier blijven

in een huis op de hoek, mijn bureau voor het raam.
Dan kan ik mijn leven in één zin beschrijven:
ik kijk elke dag op de eeuwigheid uit.