| |
| |
| |
Drie gedichten
Vladislav Chodasevitsj
(Vertaling Margriet Berg en Marja Wiebes)
Ochtend
Ik kan niet meer naar buiten kijken,
De wrange doodsdrift wil niet wijken, -
In alles klinkt dit ene: ‘Scheiden
En in ons straatje kleurt bescheiden
Geen stem te horen, nergens leven,
En toch kan dat soms doodsangst geven,
| |
Утро
Нет, больше не могу смотреть я
О, это горькое предсмертье, -
Во всём одно звучит: ‘Разлуке
Как нежно в нашем переулке
Ни голоса вокруг, ни стука,
| |
| |
| |
De acrobaat
Een kabel gespannen hoog boven de straat.
Daarover loopt rustig en licht d' acrobaat.
Een stok in zijn handen, geheel in balans,
Het volk op de grond volgt nieuwsgierig zijn dans.
Men fluistert: ‘Straks valt-ie!’, en stoot elkaar aan,
En wacht ongeduldig hoe 't verder zal gaan.
Rechts kijkt een oud vrouwtje van achter 't gordijn,
En links zit een boemelaar met een glas wijn.
De hemel doorschijnend, solide de draad.
Daarover loopt rustig en licht d' acrobaat.
En valt onverhoopt de artiest naar benee,
Slaat 't volk huichelachtig een kruis, roept ‘ach jee!’ -
Loop dan, o poëet, onverschillig voorbij:
Want heb jij ook zelf niet een vak zoals hij?
| |
Акробат
От крыши до крыши протянут канат.
Легко и спокойно идет акробат.
В руках его - палка, он весь - как весы,
А зрители снизу задрали носы.
Толкаются, шепчут: ‘Сеѝчас упадет!’ -
И каждый чего-то взволнованно ждет.
Направо - старушка глядт из окна,
Налево - гуляка с бокалом вина.
Но небо прозрачно, и прочен канат.
Легко и спокойно идет акробат.
А, если, сорвавшись, фигляр упадет
И, охнув, закрестится лживый народ, -
Поэт, проходи с безучастным лицом:
Ты сам не таким ли живешь ремеслом?
| |
| |
| |
Avond
Gladheid - 't kraakt onder mijn voet.
Sneeuw - de stormwind gaat tekeer.
Here, wat een tegenspoed!
Lieve God, wat doet dat zeer!
't Ondermaans bestaan is zwaar.
Gij zijt ons geen toeverlaat.
Waartoe dient die weidsheid daar,
Als op aarde dood bestaat?
Niemand antwoordt op de vraag
Waarom, ook al word je oud,
Zingt, kleumt, rondzwerft en vertrouwt.
| |
Вечер
Под ногами скользъ и хруст.
Тяжек Твой подлунный мир,
Если есть на свете смерть?
|
|