De Tweede Ronde. Jaargang 20

[p. 167]

Over het einde van de geschiedenis
José Paulo Pães^*

Het buskruit was al lang uitgevonden, de Bastille was bestormd

en de tsaar gefusilleerd, toen ik geboren werd. Hoewel er dus

voor mij niets meer te doen viel, cultiveerde ik zorgvuldig

oogkleppen om me te kunnen inzetten tegen windmolens.

En die gedroegen zich zelfs heel aardig tegen mij en mijn

generatie. Ze namen flinke proporties aan en gingen geweldig

te keer, gewoon om ons tot de aanval te prikkelen.

Sinds lange tijd weet ik dat het maar windmolens waren. Daarom

heb ik ze omgehaald en in hun plaats een nieuwe Bastille

gebouwd. Nu nog zien hoe ik de formule van het buskruit

verdoezel en een volgende tsaar vind voor de troon.

Mijn kinderen zal het aan niets ontbreken.

* José Paulo Pães (Taquaritinga 1926) studeerde scheikunde en heeft lange tijd in de chemie gewerkt. Hij werd pas op latere leeftijd, na een carrière in de journalistiek, als schrijver actief. Pães is vooral bekend geworden als literair criticus, biograaf en vertaler van o.a. Pound en Dickens. Zijn gedichten bevatten veel verwijzingen naar literatuur en geschiedenis.

Sobre o fim da história

A pólvora já tinha sido inventada, a Bastilha posta abaixo e o czar fuzilado

quando eu nasci. Embora não me restasse mais nada por fazer,

cultivei ciosamente a minha miopia para poder investir contra moinhos de vento.

Eles até que foram simpáticos comigo e os de minha geração. Fingiam de

gigantes, davam berros horriveis só

para nos animar a atacá-los.

Faz muito tempo que os sei meros moinhos. Por isso os derrubei e construí

em seu lugar uma nova Bastilha. Vou ver

se escondo agora a fórmula da pólvora e

arranjo um outro czar para o trono.

Quero que meus filhos comecem bem a vida.