De Tweede Ronde. Jaargang 19

[p. 43]

Herberg
Jaap Tempelman

Oude zwerflust heeft ons zover gebracht.
Een kamer koel en naakt. Het houten bed
in deemoed opgemaakt, de gehaakte sprei
aangetrokken van hoofd- tot voeteneinde.

Een kamer waar gestorven is; die ruimte
biedt aan jaren van liefde. Het crucifix
houdt ons voor gezien, doet een oogje
dicht en lijdt in stilte. Klokgetik.

Het lijf krijgt de geest. De eeuwigheid
van altijd weer hetzelfde. De wanden wit,
de vloer van donkerbruine planken. Open
het raam, vitrage die heen en weer beweegt.