De Tweede Ronde. Jaargang 18

[p. 27]

Light Verse

[p. 28]

Twee gedichten
Igor Cholin^*
(Vertaling Peter Zeeman)

Ze kwamen elkaar tegen in het uitgaanscentrum.
Ze brachten de nacht door bij haar thuis.
Hij is boekhouder bij het uitvaartcentrum,
Zij werkt op de kraamafdeling van het ziekenhuis.

* Van Igor Cholin is vrijwel niets bekend. Hij stamt vermoedelijk uit de jaren dertig en publiceerde in 1995 een vliesdunne verzamelbundel ‘Lyriek zonder lyriek’, die zijn werk bevat uit de jaren 1952-94.

[Russisch]

Познакомились у ‘Таганского’ метро,
Ночевали у нее дома.
Он - бухгалтер похоронного бюро,
Она - медсестра из родильного дома.

Saai

Een blauwe einder, bos, contouren van een kerk.
Het gladde water van het meer lijkt van email.
Seringen staan in bloei. Een vierkant rozenperk
Verschroeiend in de zon. Er smeult een vuilnisbelt.

Een kleine jongen klom manhaftig in een berk.
Gooit takjes naar beneden. En nog een detail:
Een dronkaard in een greppel, starend naar het zwerk.
Verloederd is hij, vies, zijn kin een stoppelveld.

Zijn trouwe hond ernaast. Het beest heet Wildebras.
Ook laveloos - hij vrat de kots op van zijn baas.
Plots vangt hij luid te janken aan, onhonds van toon.

Ziedaar het landschap waar ik elke zomer woon.
Geen kip op straat. Mijn datsja een gevangenis.
Zo saai, zo godvergeten saai als het hier is.

Скука

Синеет даль. Синеет луг и лес.

Гладь озера сверкает словно сталь.

В саду мальчишка на березу влез.
Ломает ветки. И еще деталь:
Во рву пропойца. Над ним лазурь небес.
А он обшарпанный, небритый, как сизарь.

В саду мальчишка ни березу влез.
Ломает ветки. И еще деталь;
Во рву пропойца. Над ним лазурь небес.
А он обшарпанный, небритый, как сизарь.

С ним рядом пес. Зовут его пострел.
Сожрал блевотину. И тоже захмелел.
И вдруг завыл навзрыд - не по-собачьи.

Таков пейзаж, где я живу на даче.
Все на работе. Комната - тюрьма.
И скука, скука, хоть сходи с ума.