De Tweede Ronde. Jaargang 18

[p. 62]

Kindertotengedichte
Anne Schipper

I

Uitpuilend zaagsel; welk stiksel kent
de kiemkracht van dit wrede knuffelvulsel?

Haar lappenjurk wist van geen zwangerschap:

slechts een nacht met het onderlijf omhoog
gebogen over een steen, de benen bonestakerig

naast de romp geplant - reikhalzend.

II

Sponzig zoog ze zichzelf op. Uitgedroogd
en dorstend naar leven: een dorre schoot

zwelgt in een bijslaap van vergeten.

Verwondering over het snelle uitdijen
van haar lijf - geen wee is vals.

Een lach van geluk of ongeloof?

[p. 63]

 

III

 

Wat zacht was en warm, en zoetig geurde

 

baant zich een weg - volgezogen barsten

 

 

 

blonde ingewanden uit over het grind.

 

 

 

Vruchtwater als bleekpaarsig lijkenvocht

 

kleurt het bedauwde kiezelbed schuldig.

 

 

 

De nacht baart poppendood en verderf.

 

 

 

IV

 

Verwaaid in ontelbare zaagselsterren kraamt

 

haar nageslacht op het glinsterende gazon.

 

 

 

Een meisjeslach besterft door de tuin.

 

 

 

De bloempjes zijn in barensnood door het hart

 

gescheurd. Deze dood tornt zelfs het navelmerk

 

 

 

los dat naadloos samenbond - onherstelbaar.

[p. 64]

 

V

 

Slapen zonder knuf is meer een dodenwake.

 

Wie troost als het duister voorover buigt?

 

 

 

Verdriet schuilt in een donkere meisjeskamer.

 

 

 

Stil maar - verdwaal niet in deze doolhof

 

van angst en vrees.

 

 

 

Morgen wacht de belofte van een nieuwe pop.

 

 

 

VI

 

De benen bungelend aan het lege lijf,

 

een arm uit de kom gedraaid. Een doffe bonk

 

 

 

na de scherpe schreeuw van het vuilnisvat.

 

 

 

Een pruik van ongekamd poppenhaar steekt

 

onder het deksel uit - wiegend in de wind.

 

 

 

Ingeblikt is een minder graf dan aarde.

 

 

 

VII

 

De afdruk in het laken is nauwelijks fossiel;

 

foetaal versteend als tastbaar nabeeld.

 

 

 

Kleertjes liggen opgebaard in commodeladen.

 

 

 

Het gras troost ruggelings, maar op haar buik

 

spiegelen sterren - aardedonker is het gemis.

 

 

 

Uitpuilend zaagsel: groeten van een engelpop.