De Tweede Ronde. Jaargang 18

[p. 47]

Aan 't Oudemirdumerklif
Job Degenaar

bloeit op keileem nukkig blauw,
in schrale wind staan koeien mistig,
mythisch haast, naar me te kauwen;
de bank waarop ik lig, is bescheten
door de meeuwen, een verdwaalde haan
haalt sinds de ijstijd z'n gelijk hier

De zon trekt over 't IJsselmeer,
over de aalscholvers, zwanen,
de trage schepen - dan gaat alles golven,
razen ijs en stenen langs; terwijl ik
doodstil liggen blijf, zie ik de wolken
drijvend naar dit verre heden