De Tweede Ronde. Jaargang 17

[p. 37]

Twee gedichten
Kees Hermis

Holte in glas

Daarin het goede morgen
van een vergeten dag.

De spiegeling van licht
onbereikbaar dichtbij.

Met dat gewichtloze,
onaanraakbare
van een liefde die
één oogopslag duurt

En levenslang voorbij.

Buiten

Wind heeft zich teruggetrokken, zoals
een leger bij een gevechtspauze of
een soldaat die zich ontspant tussen
de schouders van zijn oorlogspak.

Zonlicht kuiert als een hereboer over
de velden van het land, de duimen
voldaan in het vest gestoken en
zijn horlogeketting, trots blinkend
erfgoed in goud, over een buik tevredenheid.

Rijke akkers, grazige weiden, een hofstee,
fort van zelfgenoegzaamheid.
Stoere wolkenbalken stutten de lucht.
De hemel stort niet in. De dood is ver.

Het land der vaderen rust.
Een langzame namiddagslaap drijft
door de dag des Heren.