De Tweede Ronde. Jaargang 17

[p. 38]

Twee gedichten
Staf de Wilde

Doe me een lol, Lolita

zij moet geringde bladen vullen
met zijn weetjes
en ze schudt haar stugge krullen
opent poppeogen en oogspleetjes
met blauwe wimpers
waar haar riflejeans brak
klemt dat pakje camel
stiekem in haar jak

en zijn stem van roeste draden
kromt om de verstrooide de gekooide
om de hippende mussen in haar pull:

kom dan, kwetter mij orendul
vul mijn rimpelhand met je hippe dromen
kijk maar pimpelmezen
pikken aan al kale bomen

ik heb nog vette larven
onder mijn geschonden bast
een brokje dat in jouw gretig mondje
zo wonderwel past
jong wondertje van alledag
zeg es dat het mag

[p. 39]

Blake

wandel met de goden,
zegt Gandalf,
op deze aarde toeren fantomen rond
in een invalidenkar

hese kweler,
schertst de ziener,
waar jij om smeekt
het meisje, ze verschijnt in een trailer
die jou aantrekt en treiterend breekt

een mens ziet niet,
schudt de kobold in lotuszit,
hij herinnert zich vormen
van een vreemd gas
dat hier in een vreemde glans is gestold

want zij spreken in nevel,
de goden, en wandelen
ze zijn heren
en pommaderen hun knevel
ze zijn meisjes en wandelen naakt
dromend dat jouw oog ze aanraakt

wandel met de goden,
zegt Gandalf,
zij wenken al
het glanzende meisje is hun bode