De Tweede Ronde. Jaargang 17



[pagina 23]
Drie gedichten Job Degenaar Haast vereeuwigd hangt boven schoorstenen rook, de rijp ligt wit tegen daken, sneeuwvlokken schurken zich aan ramen een trompet maakt de schemer vloeibaar, zet de maskers van de dag af, dooft de lichten in het huis dat ik ben - Hoor hoor, door de mazen van december beginnen zenuwbanen zich te roeren, klimmen in boomskeletten, openen wakken
Hij wacht, hij is zo'n zomerdromer, hij wil je welvingen bezingen, je hand die in zijn nanacht streelt Als lijnzaad ritselt in cocons, vlas in schoven bijeen ligt, zeewind vlugschriften van augustus aanvoert rookt hij in zijn tuin een cigarillo terwijl de wind snuffelt in z'n broekspijpen Nog voor de zee verherfst, kil als visschubben wordt, lost het waas tussen ziel en zinnen op, valt hij open

[pagina 24]
Dwars door een mist van plichten heen aan een wiegend zonnewater drie vissers en vier reigers zij aan zij in stil verbond met dunne lijnen naar de diepte Maar ik moet door voor het beklijft, zoek rust in mijn agenda