De Tweede Ronde. Jaargang 16



[pagina 94]
Die heilige omelet Wilma Stockenström Die kordate haan wat op die kerk se toring staan het, sy haanskap en die dominee se gramskap ten spyt, oop en bloot sy eier gelê en drie maal gekraai: Pê! Pê! Pê! Onderwyl die gemeente bid, gly dooier en deurskynende wit dwarsoor die hele grou neo-BolandsGa naar voetnoot*-Gotiese gebou. Nog nooit het die son so 'n snaakse eier gebak as die eier van die haan op die kerk se dak. Aan dié koddige omelet, propvol ooms en tantes spekvet, het afvalliges, liberaliste en daardie ou spul daelank heerlik gesmul. Na verneem word gaan die sinode die stuitige hoender sonder verzuim van die kerk se toring afboender.
De heilige omelet De haan die kordaat op de kerktoren staat heeft, ondanks zijn haanschap en dominee's gramschap, open en bloot zijn ei gelegd en driemaal gekraaid: Pecht! Pecht! Pecht! En terwijl de gemeente bidt glijden dooier en doorschijnend wit over heel het grauwe neo-Bolands-Gotisch gebouw. Nog nooit had de zon zo'n raar er gebakken als het ei van de haan dat van de toren kwam zakken. Van die zonderlinge omelet, propvol ooms en tantes spekvet, hebben afvalligen, vrijzinnigen en dergelijke nullen dagenlang heerlijk zitten smullen. Naar verluidt heeft nu de synode besloten om de haan onverwijld van de toren te stoten.	voetnoot* Boland: de westelijke Kaapprovincie