De Tweede Ronde. Jaargang 16

[p. 49]

Nederlandse poëzie

[p. 50]

Twee gedichten
Anke Binnerts

Veertien

plastic en formica, echt heeft een prijs
en waar niet is moet zelfs de koningin berusten
ze weet inmiddels wat een kale kikker is
en dat je die alleen als kind tot prins kunt kussen
het kind dat ze te slapen legde in een slakkehuis

rom bom wat maal ik er om

soms zit ze uren roerloos op haar bed
een mager meisje in de troostkring van haar armen
wachtend op niets, wachtend op het
holle seizoen, wanneer de vogels trekken
in hun V van verlangen, de V van verlies

rom bom wat maal ik er om
vertrokken met de stille trom

ze krast haar vaders naam op het behang
oud vocht dat zich verbijt in bruine plekken
lijkt na de herfst ineens vaag op een saterkop
hoe het vertrouwde nieuw en onrustbarend wordt
nu van de wilg alleen de lege mantel rest

[p. 51]

Au pair

een wintermantel met de geur van thuis
- doe nou maar wèl, het mist in Engeland -
de schouders kuis en keurig op een knaapje
dat net als zij bedrukt is en van hout

de Wijde Wereld: grillig toverwoud met koude
witte varens likkend aan de ruiten, straks
loopt zij buiten in haar dunne spijkerjack
omdat ze nog niet weet of ze naar Jack of
naar St. James' zal gaan, Jack heeft een snor

maar tussen haar en vogels is de grond
betrouwbaar en de lucht geklaard, 't Verbond
heeft sterke vleugels, om gedeeld verlangen
heeft ze wat korstjes uit haar mond gespaard
voor watervogels met een Vondelpark-accent

in 't museum kent ze ieder schilderij, ze hangen
in stille gratis zalen waar de kou niet komt
twee pond is weinig voor een meisje in de groei
dat constant hongert naar een Joost mag weten wat
dat stoeit met knapen en d'r goeie jas niet draagt
maar vaker ongevraagd naar huis schrijft over niks

en gek hè mam, van heimwee word je dik