De Tweede Ronde. Jaargang 16(1995)– [tijdschrift] Tweede Ronde, De– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 56] [p. 56] Twee gedichten Frits Criens De ballade van Bertus en Nel Een rokende pijp was zijn lust en zijn leven Met meerschuim, zei Bertus, word ik 100 jaar Helaas was die leeftijd hem lang niet gegeven Want toen hij getrouwd is, was hij de sigaar Hij was niet zo jong meer en Nel jong belegen Zo spreekt men tenminste in termen van kaas Ze was heel boosaardig maar had dat verzwegen Toen hij dat ontdekte, was zij al de baas Zij keef en zij sloeg en verbood hem te roken Behang en vitrage vergrauwden te snel Daar zij tussen haakjes ook niet echt kon koken Werd Bertus zijn leven van hemel tot hel Hij riep om zijn pijp en lag hardop te dromen Maar Nel sloeg hem vals met de nachtspiegel neer Daar moest dus tenslotte wel kommer van komen Zijn maag kreeg, dat rijmt nog, een lelijke zweer De dokter bezwoer hem zijn pijp op te steken Voorspelde genezing, dus Bert in zijn sas Maar Nel ging toen dreigen zijn botten te breken Waar Bertus zijn maagzweer niet echt van genas Hij kreeg daarentegen nog engere kwalen Als mossige adem en roodvonk, eczeem Het werd zo wel zeker dat Hein hem zou halen Als Nel maar niet meeging, was dat geen probleem [pagina 57] [p. 57] Hij smeekte vergeefs met de dood in de ogen: Een rokende pijp is mijn leven en lust Ja zou ik die, vrouwlief, voor één keer nog mogen Voordat ik hier wegzink in eeuwige rust? Maar zij bleef hardvochtig met hoon in haar blikken Had lak aan wat Bertus haar stervende bad Die moest maar, wat haar betreft, gauw genoeg stikken Zij was dat kleinzielig gezeur meer dan zat En na de crematie toen niemand haar hoorde Sprak Nel bij het zien van de walmende schouw: Een rokende pijp, man, je laatste drie woorden Je lust en je leven, daar heb je het nou Achterklap Ik heb, wordt door het dorp voor waar beweerd De buurman met mijn vrouw geatrappeerd En hen uit wraak en valse razernij Op cyaankalicocktails getrakteerd Van elk bewijs der moord ontdeed ik mij Na echt een heidens wrede slachtpartij Men noemt details en huivert van genot Hun bloed verwerkte ik in balkenbrij Ik voerde met het gistend overschot Wel twintig honden in de buurt kapot Nadat ik eerst haar lijk nog had onteerd: Men is op realisme zeer verzot Zo blijkt weer eens hoe ver men door kan draven Ze liggen keurig in zijn tuin begraven Vorige Volgende
Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd