De Tweede Ronde. Jaargang 16

[p. 48]

Twee gedichten
Jos Versteegen

Roi au miel

Stram, ingesnoerd tot aan de keel,
omzwermd door nectarzware bijen,
staan in de tuin van 't luchtkasteel
mignons en zwijgende lakeien.

Hun landsheer in het lustprieel,
waar zwam en wespebloem gedijen,
ontknoopt zijn mantel van fluweel
om zich in 't glazen bad te vlijen.

Hij daalt in ongepijnde honing,
die onder 't oog van zijn vazallen
verdikt en stolt tot suikergoud.

Is heel de hofstoet kreupel, oud,
seniel - in wolken van kristallen
zweeft gans en gaaf de naakte koning.

[p. 49]

Verschijningen

Wanneer de stuwdam is gebroken,
rijst uit het dalend watervlak
een haan, een torenspits, een dak,
een hoeve waar als groene spoken

algwolken zweven. Raam en deur
lozen hun bagger op de keien,
er drijven schoenen, beddespreien,
een engelkop in modderkleur.

De negorij, het stenen hart
van 't weids en levenloos gewest,
riekt naar bederf en rottenis.

De eik op 't plein, gestorven, zwart,
draagt nog een laatste kraaienest
vol dode, glinsterende vis.