De Tweede Ronde. Jaargang 16

[p. 44]

Drie gedichten
Thom Schrijer

Zomer

Zomer kwam op blote
voeten door mijn tuin.
Onwennig nog door zoveel
zonder, door zoveel wonder
aangehangen tegelijk.

Waar ik nu kijk hangt
diepgekleurde stilstand
in de bloemen en merkbaar
zware overvloed van groen.
De grond gebarsten na
het noemen van haar naam.
Het zwarte water heeft zij
afgedekt met pluis van
populieren en warmte
opgestapeld om het huis.

Mijn vraag naar later
viel net met het eerste
blad van de kastanje
in het gras. Zij wil alleen
maar horen van je over
vrome wensen en vandaag.

[p. 45]

Op de zuidelijke berg

's Nachts eten zwijnen aan ons huis
en maken hagedissen plannen in de
koude steen daaronder.

Overdag waait hete, droge wind
over ons dak en zuigt gedachten aan
van brand en zint op werveling.

De ingeharde grond vult dwanggedachten
met de laatste regen die
verstek liet gaan.

De onverzoenlijk harde eiken
zijn vandaag tot aan de dakrand
opgeklommen

en op kolommen hete lucht
drijven al uren slange-arenden
die traag en ongenaakbaar

in hun majesteit ons beeld blijven
beheersen. Wij moeten kiezen nu
tussen vlucht en overzomeren.

[p. 46]

Desert song

Geel van zand in golvingen,
in overstrekte verten van
zand en ogenpijn, van ver voor
de mensen en erna, deze
woestijn van de platenboeken.

Suizelen van zand op hete
wind en koude wind, over
welvingen van oker en zwarte
steen. Wij reizen langs een
route van ontbreken en onder
last van licht bezweken
grafgebouwen,

tot waar jij tentplaatsen wijst
en de eerste kleine bloemen
in het zand staan dichtgevouwen
om hun ademnood.