De Tweede Ronde. Jaargang 16

[p. 55]

Twee ochtendgedichten
P.J. Donnee

1.

Een hoge graad
van onontkoombaarheid
schuift rechtop door de ruiten,

een nooit ontstane helderheid
ontzien in dat wat is.

De kamer kantelt
op zijn scherpste zijde,

kerft zich het huisraad
andermaal.

Gedroogd koraal
wuift aan de muren.

Citroenen schijnen
uit een schaal.

[p. 56]

2.

Een maagdelijke drang
slijpt het stiletto-licht
tot ongekende hoogte.

Het eerste fruit
van hen die slapen^*)
spat in een vierkant blauw uiteen.

‘Tu quoque’ brult een koekoeksklok.

De morgen sterft
aan mijn verwonding.

Een bot steekt
door het vruchtvlees heen.

Een goudvis mummelt
tegen zijn verronding.

*) ‘Het eerste fruit / van hen die slapen’: citaat uit Händels Messiah.