De Tweede Ronde. Jaargang 15

[p. 68]

Gebeurtenis
Klaas de Wit

Gewoon aan het ontbijt - in koningsblauw
een helle vlam, verblindend opgelaaid
op het gazon, net lentegroen gemaaid -
jij, ver van hof en haard verdwaalde pauw.

Jouw lage lokroep, in het ochtendgrauw
langs akkerwal en tochtsloot uitgezaaid,
kwam laat die nacht mijn kamer ingewaaid,
meedogenloos weemoedig, fel en rauw...

O vogel zonder nest: jouw pure blauw,
het roepen van je droeve klarinet,
je liet mij niet meer los, hoe ik ook wou;

je staat voorgoed als teken neergezet
in oog en oor - een sprakeloos gebed,
blauwe heraut, verkondiger van rouw.