De Tweede Ronde. Jaargang 15

[p. 52]

Twee gedichten
Staf de Wilde

jarig

de koning is moe en drinkt
en droomt zich schaarsgeklede
hofmeisjes die zijn nek en mollige schouders kneden
en narren die de naakte meier sarren met een koprol,
een rollende kop

zwaar is de koning en vadsig
hij omvat zijn beker en beft
de gouden rand, in de scepter
op het brokaten kussen herkent zijn waterig oog
de slagtand van de gekeelde ever

nog even, denkt hij, nog even
er wordt geklopt in de poten van mijn troon

[p. 53]

veronica

hou vol hou van
sneeuw die zolang het duurt
het bos zwart-wit laat zien
en spreeuwen als dansend
verbrand papier

hou van het meisje met koperhaar
haar zomerblauwe omslag
en het rijmpje d'rin voor je verouderdag

hou van het lege blad
het is een doek
een vrouw duwt het wenend
op een van je gezichten
een dat je weer vergat

hou vol
er is nog niets verloren
dat niet opnieuw begon