De Tweede Ronde. Jaargang 15

(1994)– [tijdschrift] Tweede Ronde, De– rechtenstatus



[pagina 170]
Vijf gedichten Paul-Eerik RummoGa naar voetnoot* (Vertaling Cornelius Hasselblatt en Marianne Vogel) Waarom ik niet naar het buitenland vlucht 1 Liefhebben (ik bedoel daarmee: zwak kunnen zijn en volkomen, volkomen onaangedaan, wat er ook gebeurt), kortom, liefhebben en gedichten schrijven kan men tenslotte overal en leven kan men er tenslotte nergens van.
Miks ma välismaale ei põgene 1 Armastada (mõtlen siin selle all: osata olla nōrk ja täiesti täiesti ükskōikne, saagu mis saab), niisiis, armastada ja luuletusi kirjutada saab lōpuks igal pool ja lōpuks āra ei ela sellest kuskil.

[pagina 171]
2 Het lukt niet altijd om zwak te zijn en rond te trekken met het dichtende dier in jezelf, en soms slaapt dat ook lang, en soms glijdt de liefde uit je hand, en ben je in omstandigheden die je dwingen listig, moedig, wreed, reuzelistig, reuzemoedig te zijn - zoals ergens anders vast ook? Ik weet het niet.
2 Alati ei jõua nõrk ju ka olla ja lohiseda luuletava loomaga endas kaasa, ja mõnikord puhkab ju temagi pikalt ja armastus mōnikordki libiseb peost, ja oledki olukordades, mis sunnivad kavalaks, julgeks, julmaks, igavkavalaks, igavjulgeks - nagu vist igal pool mujal? ei tea.

[pagina 172]
3 Daar staat er één met gemengd bloed, hier Zweed, daar zigeuner, wat Fins en Ingermanlands, Deens en Pools blauw, Nederduitse adel, in zijn jongste jaarringen Russisch, vermengd met kreupele geslachten uit de diepste provincie, incest, bovendien door oorlogen en pestepidemieën bij vlagen haast uitgeroeid, alleen de taal heeft nog bloed, alleen de taal is nog min of meer gezond en oud, alleen de taal werkt nog, de man staat, de man staat, daar staat er één met gemengd bloed, de twijfelachtige, uiterst twijfelachtige nakomeling van jagers en zeelieden (‘bescherm de vrijheid!’, bescherm haar, stop haar in het bos onder het mos, verberg haar op zee) - maar van wie stamt hij af, waar komt hij vandaan, waar komt degene vandaan die daar staat, de ontslapen KalevipoegGa naar voetnoot* op zijn nek, zijn benen door zijn eigen domheid afgehakt, de vliegtuigen donderen over zijn hoofd en hij staat daar
3 Seisab segavereline, siit rootslane, sealt mustlane, veidi sugulas-soomet ja ingerit, taani ja poola sinist, alamsaksa aadellikkust, viimastes aastaringides venet, sekka kolgaste lombakaid pōlvkondi, verepilastust, pealegi sõdades, katkudes hooti peaaegu viimseni mulda jooksnud, ainult keel veel veritseb, ainult keel veel enam-vähem terve ja vana, ainult keel veel käib, mees seisab, mees seisab, seisab segavereline, metsastajate ja meresõitjate küsitav, vägagi küsitavjärglane (‘varja vabadust!’, varja, vii metsa ja pista samblasse, vōta merele kaasa) - kuid kellest on tulnud siis, kellest on jäänud, kellest on jäänud siis see, kes siin seisab, Kalevipoeg kadunukene kaenlas, jalad oma lolluse läbi otsast raiutud, lennukid pea kohal paukumas seisab

[pagina 173]
[Nederlands] en probeert Finoegrisch te mediteren, het bos is dun, de zee versperd, de grens versperd, daar staat hij en vlecht soms een buitenlandse grap in voor de toeschouwers, daar staat hij tussen zijn jeneverbessen en zijn gothiek, die je nergens anders op de wereld vindt, de jeneverbessen die juist tot zijn nek komen en de gothiek waar hij niet meer mee verbonden is dan met een minaret.
[Ests] ja proovib soomeugriliselt mediteerida, mets hõre, meri kinni, piir kinni, seisab ja viskab vahel vaatajatele võõrkeelset nalja, seisab oma kadakate ja gootikate keskel, mida pole kuskil mujal ilma peal, kadakate, mis kasvavad täpselt kōrini, ja gootikate, millega pole tal rohkem pistmist kui mōne minaretiga.
4 Wat betekent ‘vluchten’ eigenlijk? God allemachtig, ja, inderdaad, waarom ook niet, als je niet gewoon zo weg kunt gaan en als niemand je hier nodig heeft? Angst en ongewoonte, angst en ongewoonte, angst voor honger en de ongewoonte het te redden, wat er ook gebeurt, waar je ook terechtkomt.
4 Mis üldse tähendab ‘pōgenema’? Püha taevas küll, tõepoolest, miks siis mitte, kui niisamuti minna ei saa ja kui sind siin keegi ei vaja? Hirm ja võõrdumus, hirm ja võõrdumus, näljahirm ja võõrdumus toime tulla, saagu mis saab, sattudes kuhu tahes.
5 En liefhebben en gedichten schrijven kan men tenslotte overal en leven kan men er tenslotte nergens van.
5 Ja armastada ja luuletusi kirjutada saab lõpuks igal pool ja lõpuks ära ei ela sellest kuskil.

[pagina 174]
[2] ik geloof niet dat de wereld veel van me begrijpt ik praat over estland ik geloof niet dat estland veel van me begrijpt ik praat over mezelf ik geloof niet dat ik veel van mezelf begrijp ik praat over de wereld
[Ests] ei usu et maailm mind suuremat jagab ma räägin eestist ei usu et eesti mind suuremat jagab ma rāāgin endast ei usu et ma ise end suuremat jagan ma räägin maailmast
Etude bij zonsondergang: zee. Zomer Op een draagbaar wordt de zwaargewonde zon weggedragen. Er vloeit bloed in de zee. Staat u ons toe dat we hier wat op een steen zitten. We willen wachten. Onze grote vriend moet een zware operatie ondergaan. O, u kunt rustig gaan slapen. Morgen zal hij op eigen kracht naar u toe komen. Dat weten we. Dat geloven we. Maar... staat u ons toe dat we desondanks wachten.
Etüüd päikeseloojangul: Meri. Suvi Kanderaamil viiakse rängasti haavatud päikest. Merre voolab verd. Lubage, me istume veidi siin kivil. Ootame. Meie suurel sõbral on raske operatsioon. Oi, võite rahulikult magada. Homme tuleb ta teie juurde omal jalal. Me teame. Usume. Kuid... lubage, et ootame siiski.

[pagina 175]
Onder trillende espen merkwaardige mannen van middelbare leeftijd bijna hopeloze alcoholici met treurige trillende trillende handen op middelhoge ambtenaarsposten altijd klagend dikwijls ook hoorbaar dat de onwetende jeugd hen eenzijdig ziet en dat de oorlog ook geen grapje was en dat men een gevoelloos spel met hen speelt al zitten ze niet echt zonder brood en medicijnen met trillende handen met trillende handen bijna altijd dikwijls ook zichtbaar bijna altijd gewond en desondanks houden ze vol dat moet je heus bijna zonder ironie dat kun je heus niet anders dan mannelijkheid noemen
Värisevate haabade all kummalisi mehi kōige küpsemas keskeas peaaegu et lootusetuid alkohoolikuid vaeste värisevate värisevate kätega keskmistel ametikohtadel alatasa kurtmas sageli kuuldavaltki et nooremad oma teadmatuses näevad neid ühekülgselt ja et sōda ju polnud ka nali ja et nendega mängitakse külmalt kuigi ravi ja leivata lausa ei jäeta värisevate kätega värisevate kätega peaaegu alatasa sageli nähtavaltki peaaegu alatasa haavatud ja peavad sealjuures ometi vastu seda peab tõesti peaaegu et ilma irooniata seda ei saa tõesti teisiti nimetada kui mehisus

[pagina 176]
5 eens toen ik geen kind meer was trof de sneeuw me door zijn witheid nergens schaduw die een kras aanbracht op die grote witheid wereldgroot en wereldwijd heel de dag en heel de nacht ijzige oneindigheid heel de dag en heel de nacht ja geen schaduw die een kras aanbracht op die grote witheid ik werd klein toen ik daar was in de vormeloze witheid 't oog dat naar dat witte staarde wordt door alle sneeuw verblind en de man die ernaar staarde wordt een pasgeboren kind ja ik brabbel als 'k probeer te zeggen hoe het is gegaan elke weg die ik probeer leidt me verder ervandaan
[Ests] Jah ma nägin lumevalgust ükskord kui ma polnud laps ning ei kirjand seda valgust ükski langev varjuhaps ilma pervest ilmaperve läbi pāeva lābi ōō hirmuäratavalt terve lābi pāeva lābi ōō jah ei kirjand lumevalgust ūkski langev varjuhaps ning ma nägin seda valgust sellest saati olen laps silm mis lumevalgust vahtind see saab lumepimedaks mees kes lumevalgust vahtind see saab lapseks imejaks jah mu sõnadest saab lalin rääkida kui proovin tast ning kõik rajad mis ka valin kaugemale toovad tast	voetnoot* Paul-Eerik Rummo (1942), sinds 1992 minister van cultuur, debuteerde als dichter in 1962. Zijn gedichten uit de periode 1968-1972 konden pas in 1989 verschijnen. In de jaren zestig en zeventig ontstond een ware cultus rond zijn poëzie; hij gold als de woordvoerder en het geweten van zijn generatie. Fameus was o.m. het hier vertaalde Waarom ik niet naar het buitenland vlucht. Schreef ook enkele toneelstukken; zijn Assepoesterspel, in 1969 in Tartu opgevoerd, was een sensatie en introduceerde het absurde theater in Estland. Het stuk werd ook in New York gespeeld. Het werd in het Duits gepubliceerd als Das Spiel vom Aschenputtel in estonia. Zeitschrift fūr estnische Literatur und Kultur, nr. 2, 1993 (dipa, Frankfurt). voetnoot* Kalevipoeg (zoon van Kalev), held van het gelijknamige Estse epos uit de negentiende eeuw, had zijn zwaard met een vervloeking in een rivier gegooid: het zou de benen afhakken van degene die het gedragen had - waarmee een boze tovenaar bedoeld was. Maar toen Kalevipoeg later zelf de rivier overstak hakte zijn zwaard hemzelf beide benen af, waarna hij stierf.

Vorige Volgende

De Tweede Ronde. Jaargang 15

Vijf gedichten
Paul-Eerik RummoGa naar voetnoot*
(Vertaling Cornelius Hasselblatt en Marianne Vogel)

Waarom ik niet naar het buitenland vlucht
1

Miks ma välismaale ei põgene
1

2

2

3

3

[Nederlands]

[Ests]

4

4

5

5

[2]

[Ests]

Etude bij zonsondergang: zee. Zomer

Etüüd päikeseloojangul: Meri. Suvi

Onder trillende espen

Värisevate haabade all

5

[Ests]

Over dit hoofdstuk/artikel

auteurs

vertalers

Vijf gedichten Paul-Eerik RummoGa naar voetnoot* (Vertaling Cornelius Hasselblatt en Marianne Vogel)

Waarom ik niet naar het buitenland vlucht 1

Miks ma välismaale ei põgene 1

2

2

3

3

[Nederlands]

[Ests]

4

4

5

5

[2]

[Ests]

Etude bij zonsondergang: zee. Zomer

Etüüd päikeseloojangul: Meri. Suvi

Onder trillende espen

Värisevate haabade all

5

[Ests]

Over dit hoofdstuk/artikel

auteurs

vertalers

Vijf gedichten
Paul-Eerik RummoGa naar voetnoot*
(Vertaling Cornelius Hasselblatt en Marianne Vogel)

Waarom ik niet naar het buitenland vlucht
1

Miks ma välismaale ei põgene
1