De Tweede Ronde. Jaargang 15

[p. 65]

Twee gedichten
Willem Jan van Wijk

Heede

Schemer.
Overstekende nonnen.
Zwart valt weg tegen donker,
wit blijft.

Nauwelijks penseel
meer brede kwast
met op het eind
een lenig mes.

IJlende voeten.
Onder een pij
vechten raven met zwanen -
natte veren in het zand.

[p. 66]

Reiger

's Morgens
door valken belaagd
's middags geplukt en bereid
verscheen je 's avonds op tafel

Ardea Cinerea ze hielden van je:
Gijsbrecht zette gulzig
zijn tanden in je vlees
en Floris slurpte je eieren

maar toen wraak
stak en kliefde te Muiden
stond je daar weer:
aanspreker tussen de pluimen.

Oud schrift
boven nieuwe wegen
schrijft hij nog met ganzeveer

volgt trekschuiten
blind
voor de ochtendspits

zonder haast
verlucht hij getijdenboeken
bij viaducten

doopt opnieuw in -
boven een rondweg
de eerste hiëroglief.