De Tweede Ronde. Jaargang 15

[p. 61]

Twee gedichten
Nico Weber

De geestgronden

De landerijen zijn verdeeld in stroken
en lopen met de sloten parallel,
gekleurde lengten, kaarsrecht onderbroken
door zilverbanen in het bollenveld.

Een voetganger dwaalt door het jaargetijde.
Verzonken in gedachten ziet hij niet
waarheen de lijnen in de velden leiden;
hij kent alleen wat hem geen dag verliet.

De polder geurt. De voetganger staat stil.
Hij voelt wat hem nog nooit ontviel verdwijnen.
De lente is begonnen en April

ligt voor hem uit tot in het blauw verlopend.
Hij ziet de tijd die hij zal gaan verschijnen
en rondom ligt het land voor hem geopend.

[p. 62]

Antiquarisch

Ik ging zoals gewoonlijk in gedachten
de route langs de antiquariaten.
Er zwommen jonge eenden in de grachten
en voorjaarsjongens trokken door de straten.

Ik werd door visioenen overvallen,
veranderingen kwamen aan het licht.
Ik waande me op lang verdwenen wallen
en ging mijn weg, volmaakt in evenwicht

door een gebied dat ik beschreven vond
in een vergeten boek verlucht met prenten
dat op een plank in mijn gedachten stond.

Ik bladerde door een vertrouwd domein
en joeg het stof van een antieke lente
waar ik alleen getuige van kon zijn.