De Tweede Ronde. Jaargang 14

[p. 177]

Twee gedichten
Inna Lisnjanskaja^*
(Vertaling Anne Stoffel)

In dit seizoen van vallend blad,
Terwijl de bomen angstig beven,
Ga jij de tuin verlaten? Wat!
Dat is onmogelijk! Wacht even,

En kijk hoe in dit jaargetij
De bomen op de dichter lijken,
Die telkens weer vergeet dat hij
Zijn inspiratie terug zal krijgen,

Dat alles straks van voor af aan
Opnieuw begint op oude bodem.
Ook bomen hebben moed van node
Om 't eigen zwijgen te doorstaan.

* Van Inna Lisnjanskaja (geb. 1928) verschenen vijf dichtbundels in de Sovjetunie, maar in 1978 kreeg zij vanwege haar deelname aan de almanak Metropool een volledig publicatieverbod, waarna zij lange tijd alleen in het Westen kon publiceren.

[Russisch]

Зачем сегодня, в листопад,
Когда деревьям так тревожно,
Ты покидаешь этот сад?
Нет, это просто невозможно!

Любое дерево сейчас
Напоминает стихотворца,
Не знающего всякий раз,
Что вдохновение вернется,

Что повторится все опять
От вздоха первого и шага.
Нужна и дереву отвага
Свое молчанье переждать.

[p. 178]

Een zwak moment

Ik heb me uit de grote pan bevrijd.
Ik ben onder het deksel door gedoken,
in plaats van lekker warm te liggen koken.
't Was donker en benauwd, maar is dat erg?

Ik heb me uit het groot getal bevrijd,
de andere cijfers ruw opzijgeschoven.
Nu hang ik eenzaam in de lucht erboven.
't Was dringen daar, maar ach, is dat zo erg?

Ga terug, terug naar de pan des onderscheids!
Naar je getal! En laat je niet betrappen.
Wie zich in Rusland waagt aan dit soort grappen
Belandt in het luchtledig. Dàt is erg.

В минуту слабости

Я вырвалась из общего котла,
Из-под чугунной крышки воспарила.
Несчастная! Мне разве плохо было
Вариться в темноте и духоте?

Я вырвалась из общего числа,
Расталкивая маленькие числа,
И в одиноком воздухе повисла.
А разве плохо было в тесноте?

- Назад, назад - в котел добра и зла!
Назад - в число! Нет, дорогая, дудки!
Не шутят на Руси такие шутки,
А шутят - повисают в пустоте.