De Tweede Ronde. Jaargang 14

[p. 94]

Aankomend artiest
Co Woudsma

Hij maakt een buiging, pakt zijn zwarte staf
en dirigeert met zwier de dode dingen
naar toverachtige veranderingen,
want ieder voorwerp heeft vandaag vrijaf.

Een touw ontpopt zich als een zijden doek,
uit kleine, goudbesterde kokers vallen
dozijnen hulpeloze pingpongballen,
een vingerhoed verdwijnt, een ring raakt zoek.

Onzichtbaar zweet staat in geschoeide handen:
een wit konijneoor steekt uit een hoed.
De kaarten zijn geschud, de kaarsen branden.

Mocht hij me nu om assistentie vragen,
dan zal het me ontbreken aan de moed -
hij kan mijn hele hart doormidden zagen.