De Tweede Ronde. Jaargang 14

[p. 71]

Degeneratie
Hajo Francken

Er was een tijd dat ik dacht dat ik alles kon
maken en breken:
zoveel kansen, zoveel keuzes,
de hemel lag aan mijn voeten
en de wereld bestormde ik
met mijn adem.
Het waren mijn handen
die de warme aardkorst
tot bergen kneedden,
mijn tranen
die de bekkens
met water vulden,
en mijn ritme
dat alles
zijn eeuwige cirkels
deed beschrijven.

Maar geleidelijk
aan schrompel ik
door mijn eigen
schepping
heen.
Kon ik
gisteren
nog net
een gras-
spriet
knak-
ken,
van-
daag
val
ik
in
3
a-
to-
men
uit
i