De Tweede Ronde. Jaargang 14

[p. 113]

Sonnet
waarin de verlichting die de hoop schenkt wordt gewantrouwd als verkapte wreedheid
Juana Inés de la Cruz
(Vertaling Catharina Blaauwendraad)

Slepende ziekte Hoop, waaraan ik lijd,
jij houdt me bezig in mijn moede jaren.
Jouw weegschaal blijft het evenwicht bewaren
en hangt tussen verdriet en vrolijkheid.

Voortdurend blijf je dralen en vermijd
je dat zij doorslaat. In bedrog ervaren
blijf je vertrouwen zó aan wanhoop paren
dat geen van twee zijn massa overschrijdt.

Wie nam die naam je af, terecht gegeven,
van moordenaar? die eens te meer zo luidt
daar je de ziel zo zonder grond laat zweven

en tussen ramp- en voorspoed geen besluit
ooit neemt, dat bijdraagt tot behoud van leven;
je stelt alleen de dood wat langer uit.

Soneto
Sospecha crueldad disimulada, el alivio que la esperanza da

Diuturna enfermedad de la esperanza

que así entretienes mis cansados años
y en el fiel de los bienes y los daños
tienes en equilibrio la balanza,

que siempre suspendida, en la tardanza

de inclinarse, no dejan tus engaños
que lleguen a excederse en los tamaños
la desesperación o confianza:

¿quién te ha quitado el nombre de homicida?

Pues lo eres más severa si se advierte
que suspendes el alma entretenida,

y entre la infausta o la felice suerte,

no lo haces tú por conservar la vida
sino por dar más dilatada muerte.