De Tweede Ronde. Jaargang 14

[p. 54]

Verzilverd
Pieter Kuyk

Ik zag je voor me uit langs zee;
de afstand won; wat zonder knieën
boog, versmalde, grond verloor aan
lucht, uit 't oog geraakte: hoe je
verzilverde aan het geruis van water
en 't snel ontkleuren van de hemel.

De weg naar huis liep om, dwaalde,
sliep in vreemde buurten, werd
schurend aan de voordeur wakker.

Waar hout het hardst lag
was het voor me opgeschud,
lagen je laatste handen.