De Tweede Ronde. Jaargang 13



[pagina 55]
Drie gedichten Job Degenaar Over de Vecht Roeien in het lome van een achtermiddag voorbij de landerijen onder de bogen van vermoeide bruggen door langs dun geworden herinneringen, windstille emoties Voor we aankomen in vandaag, in wat ons verdeelt, schouders ophaalt En het water zich afwendt of het ons nooit heeft vervoerd

[pagina 56]
De winterschilder Als een gekooide kanarie begint hij te fluiten zodra de radio zijn morgen aanvuurt altijd te laat en op verkeerde toon valt hij de klanken bij van zijn vroeg bedwongen jeugd Terwijl de kozijnen hem toeglimmen, zijn zachte borstel over muren snort, schemert door de opgedroogde lagen soms een oude rebellie, die hij 't liefste maar direct met zijn wereldorde toedekt
Als meeuwen De zon richt haar vizier door de ochtendnevels heen: spervuur van goud en golven - Op vleugels zich bijna verliezen in tijdloze vergezichten en in de late middag keren rusteloos duikend naar prooi En eindelijk zich schikken bij de gebogen silhouetten van zijn gelijken