De Tweede Ronde. Jaargang 13

[p. 205]

Drie gedichten
F.I. Tjoettsjev
(Vertaling Werkgroep Slavistiek Leiden)

Ik houd van het geloof der lutheranen,
Hun dienst: eenvoud en waardigheid alom,
De kale muren van hun heiligdom,
Die ons met strenge soberheid vermanen.

Ziet gij het niet? Klaar om terug te treden
Toont het geloof zich voor de laatste maal:
Nog heeft het niet de drempel overschreden,
Maar nu al is het godshuis leeg en kaal,

Nog heeft het niet de drempel overschreden,
Nog viel de zware deur niet in het slot...
Maar 't uur is aangebroken. Richt uw beden
Nu voor de allerlaatste maal tot God.

1834

[Russisch]

Я лютеран люблю богослуженье,
Обряд их строгий, важный и простой -
Сих голых стен, сей храмины пустой
Понятно мне высокое ученье.

Не видите ль? Собравшися в дорогу,
В последний раз вам вера предстоит:
Еще она не перешла порогу,
Но дом ее уж пуст и гол стоит, -

Еще она не перешла порогу,
Еще за ней не затворилась дверь...
Но час настал, пробил... Молитесь богу,
В последний раз вы молитесь теперь.

[p. 206]

[Natuur is als een sfinks]

Natuur is als een sfinks. En wel het meest
Richt zij met haar beproeving ons te gronde,
Omdat er nooit een antwoord is gevonden
Op raadsels die er nimmer zijn geweest.

1869

[Russich]

Природа - сфинкс. И тем она верней
Своим искусом губит человека,
Что, может статься, никакой от века
Загадки нет и не было у ней.

Август 1869

Het laatste cataclysme

Als 't laatste uur der schepping is gekomen
En heel het aardse koninkrijk stort in,
Zal weer het water alles overstromen,
En Godes aanschijn spiegelt zich daarin!

1831

Последний катаклизм

Когда пробьет последний час природы,
Состав частей разрушится земных, -
Все зримое опять покроют воды,
И божий лик изобразится в них.
<1830>